Jak możecie zaobserwować, wygląd bloga zmienia się z dnia na dzień :} Jeżeli macie jeszcze jakieś propozycję, co można ulepszyć, upiększyć, zmienić, dodać, usunąć itp. to bardzo proszę wpisać to w "komentarzach". Twoje sugestie są dla nas bardzo ważne!
Na wstępie muszę zaznaczyć, że jestem osobą wierzącą, praktykującą(z przymusu ale jednak). Zastanawiałem się bardzo długo, czy warto poruszać ten temat z powodu jego kontrowersyjności i możliwości mimowolnego urażenia kogoś, ale w końcu zdecydowałem się na ten krok.
Od jakiegoś czasu, bacznie obserwuję to co dzieje się dookoła kościoła, nie przyjmuje z fanatycznym zrozumieniem tego czym księża mnie karmią, a wszystko analizuje i pytam sam siebie czy się z tym zgadzam czy nie. Ale nie o dogmatach wiary chcę napisać a o poziomie kościoła w dzisiejszych czasach i jego sposobach przekazywania swoich złotych myśli. Księża idą na łatwiznę. Kazania ściągają z internetu i odczytują z kartki jednym tchem tak, że 3/4 wiernych usypia bądź zajmuje się czymś innym. Księża grzmiący na wiernych z ambony, bez kartek i z mądrym słowem już chyba wymarli, nastały czasy umiarkowanych oportunistów, zbytnio nie angażujących się w swoją "pracę" aby móc poświęcać się innym rzeczom, bardziej doczesnym.
O ile na wsiach obowiązuje jeszcze tradycyjny wzorzec księdza-mądrego, dbającego o parafian, służącego dobrą radą czy pomocą (po mszy) a w czasie nabożeństwa srogiego z ciętym językiem i płomiennym kazaniem. O tyle w miastach kościół przeszedł swoistą metamorfozę i bardziej dba o to by trawnik wokół świątyni był równo przycięty, nowe drzewka posadzone, elewacja kościoła w nienagannym stanie i aby benzyny nie zabrakło w nowych furkach, trzymanych za kościołem-tak dla niepoznaki.
Nadszedł czas kolęd. A więc chodzą księża po mieszkaniach, błogosławią mieszkańców, domy, szybka rozmowa o tym co,kto robi żeby zorientować się w poziomie "pobożności" danej rodziny, zostawiają 4 obrazki a wychodzą z 4 dyszkami w kieszeni a 2 na kościół...ale miało być na odwrót...a w zimie świątynia nie ogrzewana...bo przecież to zbyt wiele kosztuje...niech wierni marzną i złapią jakaś grypkę, zaproszą księdza w odwiedziny dla chorego to i następne kilka dyszek zainkasują.
Dziecka też nie ochrzcisz jak pieniędzy nie masz...ślubu także nie weźmiesz...a potem się dziwić, że tyle par w konkubinacie żyje aż do śmierci...tylko z czego za pogrzeb zapłacić? biznes się kręci.
Ale na całe szczęście są jeszcze księża z powołania duchowego a nie materialnego. Można z nimi porozmawiać o pewnych sprawach, których sami pojąć nie możemy, dogadać się co do ceny za pewnie posługi...z tym,że są oni gnębieni przez tych księży, co muszą co roku luzować pasek w spodniach i fotel do tyłu w aucie odsuwać bo już się nie mieszczą, co często doprowadza tych "dobrych" do konformizmu, a koło się toczy.
Wpływ kościoła na życie ludzi...zadziwiająco zbyt wielki. Jeżeli, zwłaszcza starsze pokolenie otacza swojego proboszcza aurą świętości i wykonuje wszystko to co ksiądz powiedział, bez zastanowienia i przemyślenia to padają ofiarą(ofiary na tacę coraz większe też) manipulacji...a emeryturki niziutkie.
Pokolenie JPII...kto to do licha wymyślił? Chyba producenci kolejnych gazetek o życiu papieża(płyta z filmem gratis!) i tapet na komórki(dzwonek gratis!). A księża zamiast przeciwstawić się tej fali komercji to jeszcze bardziej ją nakręcają, zwracając się do młodzieży per "Pokolenie JPII" i zachęcając do kupna aktualnego dodatku do gazety.... oraz biuletynu z segregatorem.... i obejrzenia najnowszego filmu.... a przed kościołem możecie zakupić płyty DVD z tymże właśnie filmem (kij z tym, że pirackie). Czy istnieje w ogóle takie pokolenie? NIE! Sam pamiętam jak ganiałem do kościoła gdy papież umierał, czy to pod pomnik Jana Pawła II (taaaak, ileż to mu pomników powystawiono...szkoda, że większość dopiero po śmierci, bo każdy lokalny polityk chciał coś z papieża mieć, tylko mało komu przyszło do głowy, żeby może nowy sierociniec wybudować i nazwać go jego imieniem? albo dom samotnej matki?) gdzie były odprawiane specjalne msze i apele, śpiewano Barkę i przybliżano postać Karola Wojtyły. Jednak większość młodych była tam dlatego, że było to modne, a nie dlatego, bo tak im serce mówiło, a "czar" szybko prysnął i kibice dalej mordują się nawzajem, a przecież przysięgali zgodę na cześć papieża.
Dlaczego więc, ten już w pewnym stopniu zeświecczony kościół funkcjonuje w XXI wieku na zasadach średniowiecznych? Dlaczego nie płacą podatków? Ktoś powinien się za to wziąć, bo ile razy wychodzę z kościoła i za cholerę nie mogę zrozumieć o czym tak naprawdę ksiądz na mszy mówił, to tyle razy nie mam ochoty iść tam powtórnie.
Przykazał:Miszkos
Cześć Rodacy!
U nas w Polsce zrobiło się bardzo fajnie odkąd Was nie ma! Naprawdę! Płace wzrosły! Miejsca pracy się zwolniły! Mniej kandydatów na uczelnie! Rząd zaczął doceniać młodych ludzi! Więcej miejsca w pubach! Mniejsze korki na drogach! Mniej wypadków samochodowych! Wolne miejsca w PKP/PKS i komunikacji miejskiej! Naprawdę jest super! Nie wracajcie!
Miłego zmywakowania!
Miszkos
Pamiętacie co to była święta inkwizycja? palenie ksiąg zakazanych? czy podczas II Wojny Światowej wielkie ogniska z książek polskich twórców? Otóż wydawać by się mogło, że czasy te minęły bezpowrotnie, jednak co się okazuje, takie rytuały dalej mają miejsce z tym, że w....Izraelu. Kto by się spodziewał? Kraj tak szczególnie dotknięty nienawiścią i prześladowaniami kultywuje palenie ksiąg godzących w ich religie i bynajmniej nie chodzi tutaj o Koran, z którego wyznawcami Izraelici toczą wojny a o....Nowy Testament....
W miejscowości Ahron, Żydzi usypali stos z setek ksiąg Nowego Testamentu i podpalili tłumacząc, że ich wiara nakazuje palenie wszelkich materiałów, które nakłaniają do zmiany wiary...
Gdyby Chrześcijanie usypali stosy z Tory czy Talmudu i podpalili, rychło zostaliby oskarżeni o antysemityzm a cała sprawa odbiłaby się szerokim echem po całym świecie. Premier i prezydent musieliby polecieć do Jerozolimy, ukorzyć się przed ścianą płaczu, błagać biednych Żydów o przebaczenie i jeszcze oddać wszystkie majątki, które im Polacy oraz inne narody "zagrabiły" po II Wojnie Światowej.
Najdziwniejsze w tej sprawie jest to, że lokalny zastępca burmistrza nie potępił spalenia Nowego Testamentu a skrytykował księży chrześcijańskich, którzy je mieszkańcom rozdali. Ponadto izraelska policja na ten temat...milczy.
Kiedy do mnie przychodzą Świadkowie Jehowych/akwizytorzy/itp., to grzecznie mówię, że nie chce żadnej broszurki czy gazetki a nie łapczywie biorę jak najwięcej a potem urządzam wielkie ognisko z "ksiąg zakazanych", paranoja! Uczestnicy tego zajścia powinni zdrowo "beknąć" za to co się wydarzyło, bo w cywilizowanym państwie (a za takie się uważa Izrael) nie może być miejsca dla takich zachowań! Nie jestem żadnym fanatykiem religijnym ale wszędzie są gdzieś jakieś granice, a w tym wypadku, została ona naruszona.
A więc, może zacznijmy realizować nowy program "zero tolerancji dla nietolerancji" albo "bądźmy tolerancyjni i wszystkich nienawidźmy jednakowo" ? który bardziej pasuje do tej sytuacji?
Zagrzmiał z ambony: Miszkos
Tolerancja termin stosowany w socjologii, badaniach nad kulturą i religią. W sensie najbardziej ogólnym oznacza on postawę wykluczającą dyskryminację ludzi, których sposób postępowania oraz przynależność do danej grupy społecznej są krytykowane przez większość społeczeństwa. W okresie reformacji pojęcie to było stosowane w odniesieniu do mniejszości religijnych. Obecnie termin ten obejmuje również tolerancję różnych orientacji seksualnych oraz odmiennych światopoglądów. (za Wikipedią)
Temat to trudny i kontrowersyjny, niczym lekcje przygotowania do życia w rodzinie. Dlatego, zastrzegam, że to moja prywatna opinia i nikt nie musi się z nią zgadzać, a krytykę uszanuje pod warunkiem, że będzie konstruktywna i poparta sensownymi argumentami.
To, że tolerować odmienności trzeba, wydaje się być oczywiste, natomiast, kwestią dyskusyjną jest granica tolerancji. Cienka linia, na którą wpływ ma ogromna liczba czynników, chociażby religia, zasady moralne, prawa czy ludzka przyzwoitość. Pamiętacie Młodziaków z Gombrowicza lub Stomila i Eleonorę z Mrożka? Mamy tam przykład nadtolerancji, która prowadzi do tragikomicznych sytuacji. W takim układzie nasz stosunek do ludzi, którzy się od nas różnią, będziemy grupować:
1. Nietolerancja
----- granica nietolerancji -----
2. Tolerancja
----- granica nadtolerancji -----
3. Nadtolerancja
Teraz sprawa staje się znacznie prostsza, dużo prostsza. Wszyscy wiemy, że popadanie w skrajności jest złe i tak możemy porównać te trzy stany wyżej opisane do stanu naszej masy ciała. Nie śmiejcie się nie jest to pozbawione sensu mamy bowiem, nadwagę, niedowagę i wagę w normie. Jasne jest, że waga w normie to stan równowagi dla organizmu, gdzie wszystko funkcjonuje sprawnie, a my czujemy się dobrze, ale jak to w życiu bywa, nie wszystko jest czarne albo białe, a wiele jest szarości również i tak, pozwalamy sobie na tłuste jedzonko, na słodycze, a niewiele się ruszamy i przekraczamy przypisaną do naszego wzrostu wagę, wpadając w nadwagę. Tutaj sytuacja jest kiepska, nie możemy się swobodnie poruszać, bo przeszkadza nam nadmiar ciałka, chorujemy częściej, a przede wszystkim odrzucamy swoje ja buntujemy się przeciwko swojemu wyglądowi i chcemy go zmienić, czujemy się, źle w swojej skórze, ale mówi się, że ludzi otyli są sympatyczni. Wreszcie ktoś nas obudzi, powie prosto w twarz, że nie możemy wejść do tego lokalu, bo nie ma tam wystarczająco mocnych krzeseł dla naszej tuszy. Zaczynam w pocie czoła trenować i katować się dietami, masa ciała spada i spada. Jesteśmy już szczupli, ale czasem zdarza się tak, że mając w pamięci smutne doświadczenia z nadwagą, stajemy się przewrażliwieni i dalej stosujemy dietę doprowadzając się do drastycznego spadku masy ciała prowadzącego do niedowagi. Tutaj czekają nas problemy z psychiką, bo ciągle wydaje nam się, że jesteśmy tłuste beki, chorujemy i jesteśmy osłabieni przestajemy przyjmować pokarmy zapadamy w letarg, który odcina od rzeczywistości, zamykamy się w kręgu ludzi tak jak my uzależnionych od niedojadania.
Czy widać analogię? Najlepsza jest sytuacja wyważona, to jest tolerancja ograniczona, granicą nietolerancji i nadtolerancji. Dwie pozostałe postawy to skrajności, nie prowadzące do niczego dobrego. Tak jak niedowaga, tak też nietolerancja, zamykają nas na świat, stajemy się wrogami każdej istoty, która choćby w niewielkim stopniu się od nas rożni, jesteśmy z tego ogarniającego nas obłędu zdolni nawet do mordowania w imię swojej rasy, religii, światopoglądu, budzą się w nas umysłowi anorektycy. Podobnie jest z nadwagą i nadtolerancją, jeść przecież trzeba, ale z umiarem bo ciężko z nami będzie, tak samo jest z tolerowaniem, różnych zachowań, nikt rozsądny nie pozwoli na demolowanie warszawskiej starówki po meczu piłkarskim, bo jedna z drużyn przegrała, ale tak samo trzeba zareagować, gdy tą zabytkową zabudowę niszczą strajkujący górnicy. Dalej, przecież Chrześcijanin, który jedzie do kraju arabskiego, nie może mieć tam własnej świątyni, ale Arab w kraju chrześcijańskim, gdy nie ma meczetu, krzyczy na cały świat, że jest dyskryminowany. Przedobrzenie jest szkodliwe, bo powoduje, że mniejszości dominują nad większością, co przeczy cywilizowanej konwencji demokracji, nie wolno odwracać proporcji i tolerując zachowania większości szczególnie te najskrajniejsze doprowadzać do stanu, w którym wynikające z powszechnego moralnego porządku postawy są dyskryminowane, nie możemy sami siebie nie tolerować.
Ważne, bardzo ważne są granice, które sami musimy wyznaczyć one kształtują całą skomplikowaną sieć kontaktów międzyludzkich. Nie możemy przekraczać pewnych granic, dążąc do zachowania złotego środka, ideału, ale nie utopi. Zawsze, granicami nietolerancji i nadtolerancji, dla człowieka rozsądnego powinna być granica głupoty, tam, gdzie zaczyna się głupota zaczyna się nietolerancja i nadtolerancja, a tolerowanie głupoty to także głupota. Pamiętajcie, że krytykowanie kogokolwiek, ale konstruktywne, mądre krytykowanie, bez rzucania obelg i bezpodstawnych oskarżeń, nie może uchodzić w państwie prawa za zbrodnię przeciwko całej społeczności, mniejszości, oceniamy nie kulturę, obyczaje, ale zachowanie i postępowanie ludzi. Nie bójcie wyrażać się własnego zdania, to prawdziwa wolność słowa i prawdziwa tolerancja.
Napisał: Strusiek